Spryciula

Spryciula

Starszy Szkodnik to pierwszoklasistka. Codziennie dumnie zakłada plecak pełen ciężkich książek i zeszytów i kredek itd (nasze plecaki też tyle kiedyś ważyły?) i pędzi do szkoły. Polubiła szkołę. Plecaka nie polubiła.

Kupiłyśmy go wspólnie. Zwróciłam uwagę na to by szelki były wzmocnione i nie wrzynały się w ramionka, plecak był dość sztywny, pojemny i oczywiście nie za drogi. I lekki. I różowy musiał być :/,  Znając moje energiczne dziecko i wiek, który ma to do siebie, że co chwilę zmienia upodobania, stwierdziłam – tańszy bo za pół roku będzie chciała wymienić. Pół roku! O ja naiwna… Trzy tygodnie minęły.

– Mamo, bo on ma tylko jedną dużą przegródkę a powinien mieć dwie!

Yhy… wymyśliła sobie, że weźmie plecak młodszej siostry. Młodsza takowy dostała na jakieś urodziny czy inną okazję od Małżonki Kuzyna. Młodszej plecak jest nieco mniejszy i rzeczywiście środek ma przedzielony na dwie komory. I się zaczęło.

– Pożyczysz mi swój plecak? Na jeden dzień?

– Nie! To mój!

I ryk i kłótnia. Starszej tłumaczyłam, że Młodsza ma prawo do zupełnie własnych rzeczy i może bliżej grudnia pomyślimy o wymianie plecaka a Młodszej, że pożyczka to jest na konkretny czaso-okres. Nic to nie dało. Obydwie strzeliły focha. Młodsza usiadła na swoim plecaku by go ktokolwiek nie ukradł a Starsza rzuciła swój pod biurko i naburmuszona siedziała, bo do grudnia to strasznie długo czekać.

– Może chcecie kakao? Słodkie? Pyszne, pachnące i racuchy? Hę! Napijecie się i zjecie, humor się poprawi. A jutro też będzie dzień. Poranek przynosi dobrą radę. Nie ma sensu się dąsać.

I Szkodniki zajęły się ze mną produkcją racuchów.

– Mamo ona mi nie da mieszać! Starsza marudzi bo Młodsza przykleiła się do łyżki i za nic w świecie nie chciała jej oddać.

– Kochanie WYMIEŃ się z siostrą. Ty weź teraz  widelec i roztrzepuj białka a ona wymiesza mąkę z mlekiem bo tobie troszkę ciężko prawda?

I wymieniły się. A potem najadły. I w zgodzie zakończyły dzień.

Świt. Mknę do łazienki, jednak słyszę głosy dziewczynek z pokoju i zatrzymuję się.

– Wymienimy się plecakami dobrze? Popatrz w twoim nie zmieszczą się twoje misie i lale, mój jest większy i będzie ci wygodniej. I jeszcze soczek zmieścisz i nawet paczkę chipsów.

– Aha. To dobla, ale powies mamie zeby chipsy kupiła?

– Pewnie, że powiem.

Doszłam do łazienki, wracam, robię kawę, sniadanie. Podchodzi do mnie Starsza i szeptem mówi.

– WYMIENIŁA się ze mną. Widzisz mamo, bez płaczu i marudzenia. Tak się to robi!

😀 Ot moja spryciula! 😉

– A kupisz nam chipsy?

– Oczywiście w sobotę.

– Hurra mama chipsy w sobotę kupi!

Zawsze w sobotę chipsy kupuję. A co do plecaka to w sumie i dobrze, bo w tym plecaku wszystko ciaśniej upchane nie wędruje. Grunt, że obie szczęśliwe i zadowolone! 🙂

Ot życie…